برنامت برای آینده چیه؟

خب تو مصاحبه کاری که رفته بودم این سوال ازم پرسیده شد: هدف و برنامت برای آینده چیه؟

و من چی گفتم؟ گفتم چون روانشناسی می‌خونم هدفم این بود که روانشناس می‌شم ولی الانم دارم می‌گردم و کارای مختلفو امتحان می‌کنم تا ببینم چی می‌شه. 

همینقدر معمولی و ساده. من کیم؟ من بایو اکانت ویرگولمم که نوشته: "یک انسان معمولی که سعی می‌کنه خودشو و دنیا رو بشناسه"

راستش از معمولی بودن متنفرم و اینطوری رفتار کردن احتمالا مکانیسم دفاعی منه. مکانیسم واکنش وارونه. 

چرا من یه دختر بلندپرواز با آرزو‌های بزرگ نیستم؟ هر چقدر بزرگتر می‌شم بیشتر می‌فهمم داشتن آرزو‌های بزرگ چقدر سخته! بیشتر واقع‌‌بین می‌شم. شایدم موضوع تفاوت بین آرزو و هدفه. شاید دیگه جرئت آرزو کردن ندارم و هدفم همینقدر معمولیه. هدف اینه چیزای مختلفو امتحان کنم تا ببینم به کجا احساس تعلق می‌کنم! تا ببینم چی میشه. 

+ خب درسته که یه انسان معمولیم ولی دلم می‌خواد برای خودم آرزو‌های بزرگ تعریف کنم. مصاحبه بعدیم اینو نمی‌گم. تو مصاحبه بعدیم یه آدم مطمئن خواهم بود با هدف و برنامه مشخص و آرزو‌های بزرگ قشنگ!